Riksport
Door: geert
Blijf op de hoogte en volg Laura en Geert
13 Oktober 2012 | Zambia, Lusaka
Riksport
In september waren Joost, Petros, Toine, Jolanda en Anneke op bezoek in Lumezi. Aanleiding: de riksport. Sinds de studie in Nijmegen spelen we met de vier mannen nu al bijna 10 jaar eens in de paar weken een potje 'rik', een kaartspel. Nou vooruit, we drinken er wel eens een pilsje bij. En traditiegetrouw eten we Nibbits, maar alleen de ringen want vingers smaken minder. Hiervoor reizen we al jaren door heel Nederland: Nijmegen, Goirle, Oss, Doetinchem, Leidschendam, Tilburg, Utrecht en Colmschate. En nu dus Lumezi: de liefde voor het rikken kent geen grenzen! Erg gezellig en een enorme eer dan de mannen, én hun vrouwen, helemaal naar Zambia zijn gekomen!
The Hide
Na het rikken in Lumezi zijn we met zijn zevenen naar South Luangwa gereisd. Omdat de begroeiing nog droger was dan de vorige keer konden we weer volop spotten. Af en toe even opkijkend van onze rikkaarten zagen we de olifanten en nijlpaarden rustig langs lopen. Hoogtepunt was een luipaard tijdens de wandelsafari. Het beest had een half opgegeten impala in de boom gehangen. Toen wij de boom naderden, sprintte het luipaard weg, richting een kudde zebra's. Die waren daar niet van gediend, en gingen achter het luipaard aan. Bijzonder om te zien! Spannend was het dieren spotten in 'The Hide': een rieten hutje op een plek waar olifanten komen drinken of een modderbad nemen. Ze schijnen je in 'The Hide' niet te kunnen zien, waardoor ze heel erg dichtbij komen! Je kunt zo lang de olifanten in de buurt zijn niet praten of bewegen, laat staan The Hide verlaten. Een uur kan dan lang duren...
WC's en douches: door met de mannenafdeling
Het project in het ziekenhuis gaat gestaag verder: de wc's zijn aangesloten en de douches betegeld. Inmiddels is ook de laatste hand gelegd aan een lik verf; ziekenhuis-groen. Die laatste rat moet nu echt een keer gaan verhuizen! We gaan binnenkort hetzelfde doen in de mannenafdeling. Een Britse stichting heeft ons verzoek om de bouwmaterialen te financieren inmiddels gehonoreerd: we krijgen een 'grant' van 480 Britse ponden. De geldelijke steun uit Nederland kunnen we nu dus ook voor andere nuttige dingen inzetten!
Tussenstand
Het regenseizoen begint binnenkort: het is nu voor het eerst warm en plakkerig. We zijn eind januari aan het einde van de regentijd in Zambia aangekomen. We gaan in ieder geval het jaar volmaken, zo hebben we pas besloten. Of we nog veel langer blijven weten we nog niet. Hoewel er in het ziekenhuis voor Laura genoeg te doen is, kan ik hier niet zo veel toevoegen. En elke dag alleen maar hout kappen en brood en cake bakken wordt ook saai. We weten het eigenlijk niet zo goed. Aan de ene kant is het hier heel erg leuk, interessant en mooi. Aan de andere kant is het voor Laura soms frustrerend, en voor mij saai. Zeker als er geen bezoek of Amayanda-werk uit Nederland is. Dus soms is er wel de neiging om terug naar Nederland te gaan. Dat duurt meestal niet zo heel lang. Zeker met de recent ontvangen kaarten en postpakketten uit Nederland kunnen we weer even vooruit! Over een tijdje doen we een nieuwe evaluatie.
Piloot en vliegtuig
Wie mijn ervaringen met bush flying wil lezen: de oktober editie van de Piloot en Vliegtuig ligt nu in de winkel.
Muzikale verrassing
Zoals we al eerder schreven horen we hier veel muziek. Door de luidsprekers van de bar aan de straat, via telefoons, computers of draagbare transistorradio's. Als het maar vet herrie maakt. Meestal is het hippe muziek van boze rappers uit Lusaka, want daar houden de jongeren van. Diezelfde jongeren mogen vreemd genoeg ook graag luisteren naar zwijmelmuziek van Celine Dion of Enrique Iglesias. Of religieuze muziek, want kerkkoren doen goede zaken met zelf gebrande cd'tjes en dvd's met heuse clips. Volwassen mannen mogen graag countrymuziek luisteren. Zo kom je vaker verrassingen tegen. Voorlopig hoogtepunt: een cassettebandje(!) van Whigfield(!) in de ambulance(!). Imagine: word je als jonge moeder tijdens de bevalling naar het ziekenhuis van Lumezi gebracht, hoor je ineens een half uur lang Whigfield http://www.youtube.com/watch?v=orQDB6IRKyE. Dat is zelfs voor de verstokte '90 liefhebber te veel. Hoe zou het hier terecht zijn gekomen?
Slang
Gisteren zijn we weer een slang tegengekomen. Binnenshuis, minder prettig dus. Geen lange groene maar een kleine rode dit keer, die door Monde tijdens haar wekelijkse 'sweep' uit mijn schoen werd geveegd. Het schijnt de tijd van het jaar te zijn, Laura ziet veel slangenbeten in het ziekenhuis. Dit exemplaar hebben we op zijn kop gemept totdat er geen beweging meer in zat. Laat de regentijd maar beginnen!
In september waren Joost, Petros, Toine, Jolanda en Anneke op bezoek in Lumezi. Aanleiding: de riksport. Sinds de studie in Nijmegen spelen we met de vier mannen nu al bijna 10 jaar eens in de paar weken een potje 'rik', een kaartspel. Nou vooruit, we drinken er wel eens een pilsje bij. En traditiegetrouw eten we Nibbits, maar alleen de ringen want vingers smaken minder. Hiervoor reizen we al jaren door heel Nederland: Nijmegen, Goirle, Oss, Doetinchem, Leidschendam, Tilburg, Utrecht en Colmschate. En nu dus Lumezi: de liefde voor het rikken kent geen grenzen! Erg gezellig en een enorme eer dan de mannen, én hun vrouwen, helemaal naar Zambia zijn gekomen!
The Hide
Na het rikken in Lumezi zijn we met zijn zevenen naar South Luangwa gereisd. Omdat de begroeiing nog droger was dan de vorige keer konden we weer volop spotten. Af en toe even opkijkend van onze rikkaarten zagen we de olifanten en nijlpaarden rustig langs lopen. Hoogtepunt was een luipaard tijdens de wandelsafari. Het beest had een half opgegeten impala in de boom gehangen. Toen wij de boom naderden, sprintte het luipaard weg, richting een kudde zebra's. Die waren daar niet van gediend, en gingen achter het luipaard aan. Bijzonder om te zien! Spannend was het dieren spotten in 'The Hide': een rieten hutje op een plek waar olifanten komen drinken of een modderbad nemen. Ze schijnen je in 'The Hide' niet te kunnen zien, waardoor ze heel erg dichtbij komen! Je kunt zo lang de olifanten in de buurt zijn niet praten of bewegen, laat staan The Hide verlaten. Een uur kan dan lang duren...
WC's en douches: door met de mannenafdeling
Het project in het ziekenhuis gaat gestaag verder: de wc's zijn aangesloten en de douches betegeld. Inmiddels is ook de laatste hand gelegd aan een lik verf; ziekenhuis-groen. Die laatste rat moet nu echt een keer gaan verhuizen! We gaan binnenkort hetzelfde doen in de mannenafdeling. Een Britse stichting heeft ons verzoek om de bouwmaterialen te financieren inmiddels gehonoreerd: we krijgen een 'grant' van 480 Britse ponden. De geldelijke steun uit Nederland kunnen we nu dus ook voor andere nuttige dingen inzetten!
Tussenstand
Het regenseizoen begint binnenkort: het is nu voor het eerst warm en plakkerig. We zijn eind januari aan het einde van de regentijd in Zambia aangekomen. We gaan in ieder geval het jaar volmaken, zo hebben we pas besloten. Of we nog veel langer blijven weten we nog niet. Hoewel er in het ziekenhuis voor Laura genoeg te doen is, kan ik hier niet zo veel toevoegen. En elke dag alleen maar hout kappen en brood en cake bakken wordt ook saai. We weten het eigenlijk niet zo goed. Aan de ene kant is het hier heel erg leuk, interessant en mooi. Aan de andere kant is het voor Laura soms frustrerend, en voor mij saai. Zeker als er geen bezoek of Amayanda-werk uit Nederland is. Dus soms is er wel de neiging om terug naar Nederland te gaan. Dat duurt meestal niet zo heel lang. Zeker met de recent ontvangen kaarten en postpakketten uit Nederland kunnen we weer even vooruit! Over een tijdje doen we een nieuwe evaluatie.
Piloot en vliegtuig
Wie mijn ervaringen met bush flying wil lezen: de oktober editie van de Piloot en Vliegtuig ligt nu in de winkel.
Muzikale verrassing
Zoals we al eerder schreven horen we hier veel muziek. Door de luidsprekers van de bar aan de straat, via telefoons, computers of draagbare transistorradio's. Als het maar vet herrie maakt. Meestal is het hippe muziek van boze rappers uit Lusaka, want daar houden de jongeren van. Diezelfde jongeren mogen vreemd genoeg ook graag luisteren naar zwijmelmuziek van Celine Dion of Enrique Iglesias. Of religieuze muziek, want kerkkoren doen goede zaken met zelf gebrande cd'tjes en dvd's met heuse clips. Volwassen mannen mogen graag countrymuziek luisteren. Zo kom je vaker verrassingen tegen. Voorlopig hoogtepunt: een cassettebandje(!) van Whigfield(!) in de ambulance(!). Imagine: word je als jonge moeder tijdens de bevalling naar het ziekenhuis van Lumezi gebracht, hoor je ineens een half uur lang Whigfield http://www.youtube.com/watch?v=orQDB6IRKyE. Dat is zelfs voor de verstokte '90 liefhebber te veel. Hoe zou het hier terecht zijn gekomen?
Slang
Gisteren zijn we weer een slang tegengekomen. Binnenshuis, minder prettig dus. Geen lange groene maar een kleine rode dit keer, die door Monde tijdens haar wekelijkse 'sweep' uit mijn schoen werd geveegd. Het schijnt de tijd van het jaar te zijn, Laura ziet veel slangenbeten in het ziekenhuis. Dit exemplaar hebben we op zijn kop gemept totdat er geen beweging meer in zat. Laat de regentijd maar beginnen!
-
13 Oktober 2012 - 14:33
Rosita:
leuk te horen dat er nog mensen zjin die rikken. Ik heb wat afgerikt vroeger. wij deden dit altijd bij iemand thuis vóór het uitgaan, ik heb t dan over zo'n ruime 30 jaar geleden, eind middelbare school. Brabants kaartspel, toch?
Inmiddels heb ik mijn eerste vlucht lals bijzitter hoor) in een éénmotorig vliegtuigje gemaakt en Almere vanuit de lucht mogen aanschouwen; van lelystad via almere naar amsterdam, wat rondjes over ijburg en weer terug, over de oostvaardersplassen en over marken. Erg leuk!
Ik wens jullie een mooie regentijd... heeft ook wel wat.
groetjes rosita -
13 Oktober 2012 - 16:26
Rita En Koos:
Rikken, dat deden we vroeger altijd als oma van Buuren op bezoek kwam Zij heeft zo ongeveer tot haar laatste ademtocht dit inderdaad Brabantse kaartspel beoefend. Anders dan Geert heb ik het na mijn emigratie uit Brabant vrijwel nooit meer gedaan, terwijl het eigenlijk veel leuker is dan al die computerspelletjes.
We begrijpen dat jullie toch een beetje aan het nadenken zijn over "hoe nu verder". Altijd lastig om de goede afweging te maken, maar vooralsnog staat er geen druk op, lijkt het. Wij wensen jullie ook in de natte dagen alle goeds. -
13 Oktober 2012 - 18:44
Manfred Gerrits:
Het is altijd weer leuk om jullie ervaringen in Lumezi te lezen. Natuurlijk is er naast het ziekenhuisleven vel leuks te beleven en gelukkig doen jullie daar ook veel aan. Ik zou zeggen, geniet er van, want voor je het weet is de tijd daar ook weer voorbij. Blijkbaar zijn jullie aan een belangrijk beslismoment toegekomen en ik wens jullie veel sterkte met de oplossing hiervan. Lumezi heeft zijn voordelen, Nederland ook. Heel veel groeten vanuit mijn waarnemingsadres op Aruba, one happy island! -
14 Oktober 2012 - 12:53
Claudia Van Westen:
Leuk om jullie belevenissen te lezen! Geniet lekker van alle bijzondere momenten daar... die van het luipaard en "the hide" zijn dit zeker! Groetjes, Claudia -
14 Oktober 2012 - 22:16
Hein En Brigitte:
Wij hebben vroeger thuis ook veel gerikt; scholierentijd tussen 6 en 7? na het eten een uurtje. Het ging om luttele centen, Ik zou niet meer weten hoe het moet, maar met een opfriscursus moet dat toch snel weer ergens uit de grijze stof tevoorschijn kunnen komen. Dat zijn wel even echte vrienden om bij jullie een kaartje te komen leggen.
Ik kan me voorstellen dat jullie straks een balans moeten gaan opmaken voor het verdere pad. Lastig, maar wat jullie ook kiezen: deze ervaringen kunnen ze jullie niet meer afnemen!
Succes met alles en we kijken weer uit naar een volgend berhaaltje.
Gr Brigitte en Hein -
15 Oktober 2012 - 08:30
Lieke:
De Piloot en Vliegtuig is nu ook online te bestellen, het is een mooi artikel geworden!
Wat goed dat het vordert met het sanitair, ik denk dat die ene rat het ook wel fijn vindt zo ;-)
Ach, een goede Whigfield op z'n tijd is nooit weg, 'Saturday Night' is toch altijd een kraker geweest. In mijn herinnering heeft ze niet heel veel meer liedjes om een cassettebandje mee te vullen...
Succes weer met jullie werkzaamheden! -
15 Oktober 2012 - 09:50
Gera En Roel:
Jullie de regentijd, wij de herfsttijd. Nu nog met betrekkelijk weinig regen en veel zon. We kijken vanuit onze 'torenkamer' (Roels kantoor) naar het herfstige groen van de dijk met direct daarachter het flonkerende Markermeer.
We missen alleen de oilifanten en slangen (hetgeen we niet erg vinden).
We begrijpen jullie overwegingen over de lengte van jullie verblijf daar. Ons advies: volg je hart....
En over rikken zullen we maar niet meer hebben. Oma van Buuren was zo ontzettend fanatiek. Ik denk niet dat ik ooit gewonnen heb.
Het allerbeste voor jullie in dit nieuwe seizoen. Verheug je op de Sint, die ook in Lumezi schijnt te komen.
Liefs van Gera en Roel -
28 Oktober 2012 - 21:03
Yvonne:
Alweer iets verouderd reisverslag....maar hoe is het met de regen? Ps ik kan ook rikken!!! Snap het helemaal dat dat bindt! Als jullie terugkomen wil ik jullie ook uitdagen! Jammer dat Tim het nog niet kan....dus wie biedt zich aan als vierde vrijwilliger?
En hoe is het met de evaluatie van frustraties en saaiheid? Hoop dat het jullie goed gaat!
xxx Yv
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
